Islam yang Terhakis

Hari ke hari, makin banyak konsep yang terungkai daripada umat Islam. Mahu tidak mahu kita terpaksa melihat ia sebagai cubaan daripada luar untuk menjauhkan umat ini daripada ajarannya.

Semangat asabiah, penting untuk mengumpul kekuatan majoriti umat Islam untuk mendaulatkan syara. Namun ia dimomokkan sebagai rasis. Lebih dahsyat lagi Islam tidak mengiktiraf pengelasan manusia berasaskan bangsa.

Perasaan marah, penting ketika melihat sesuatu kemunkaran. Juga tanda sensitiviti iman ketika agama diperlekahkan. Namun ada yang bukan Islam cuba mengajar kita bahawa Islam hanyalah tentang ramah semata-mata.

Nahi Munkar merupakan petanda kecemerlangan umat seperti dalam Ali Imran, 3:110. Pelaksanaannya sering dikritik. Halang pesta arak dikatakan ganggu keharmonian kaum. Sekat LGBT tanda tak mesra hak asasi.

Negara Islam merupakan negara dakwah dan risalah. Bukan sekadar dapatkan kerajaan, kemudian bawa kebajikan kepada rakyat. Tetapi istilah ini sudah dirampas pengganas di Iraq, Syria. Ada juga yang sanggup menjadi liberal semata-mata mahu lari dari istilah ini.

Jihad, merupakan kemuncak amal, dengannya hilanglah penghalang sampainya risalah kepada bukan Islam. Namun umat malu untuk menyebut perkara ini. Kata mereka, jihad merupakan kekerasan, kekerasan itu jihad. Apa dibuat orang kafir perlu ditoleransi, walau menghakis hak syara.

Apabila syarak mencela satu-satu perkara bukan bererti ia mahu mencabutnya dari akar umbi tetapi menghalang daripada digunakan untuk tujuan yang salah.